καρακούσι

το

παθολογική αλλοίωση τού ταρσού τών ζώων, κυρίως τών αλόγων και ημιόνων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. karakuş «γεράκι». Ανάλογη σημασιολογική εξέλιξη εμφανίζουν τα γαλλ. epervin «οίδημα τού μεσοκνημίου» και epervier «γεράκι»].